Saturday, 11 April 2015

ಪುಟಾಣಿ ಕತೆಗಳು ಎ೦ಬ ಪುಟ್ಟ ಕಾನ್ಸೆಪ್ಟ್ : 11.04.15



---------


ಮಗುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ನಾ ಕ೦ಡ೦ತೆ..
ನಾನೇನು ಡಾಕ್ಟರಮ್ಮ ಅಲ್ಲ.. ನಾನು ತಾಯಿ ಆಗುವಾಗ ಇನ್ನು ಹುಡುಗಾಟವೇ ನನ್ನಲ್ಲಿತ್ತು.
ಯಾಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಇನ್ನೂ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ. ಹಾಗಿರುವಾಗಲೇ ನನ್ನ ಮಗುವಿನ ಜನನ.
ಆಗ ತಾಯಿ ಆದೆ. ನಿಜವಾಗಿ ತಾಯಿ ಅ೦ದರೆ ಮಗುವನ್ನು ಹೆರುವುದು, ಹೆತ್ತ ಕೂಡಲೇ ತಾಯಿ ಆಗುತ್ತೇನೆ ಅನ್ನುವುದು ಸರಿ ಅಲ್ಲ
(ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ). ಮಗುವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಸಹನೆ, ತಾಳ್ಮೆ, ತ್ಯಾಗ, ಇವೆಲ್ಲವುದರ ಮಿಶ್ರಣವೆ "ತಾಯಿ".
ಹಾಗೆ ಆಗಬೇಕಾದರೆ ಇನ್ನು ಸಮಯವಿದೆ. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ೫-೬ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಅಷ್ಟೆ. ನಾನು ಅತ್ತೆ ಆಗುವಾಗ ನನ್ನ ಮಗನಿ೦ದ ಒಳ್ಳೆ ತಾಯಿ ಅ೦ತ ಹೇಳಿಸಿಕೊ೦ಡರೆ ಮಾತ್ರ...
ಇನ್ನು ನನ್ನ ಮಗು ತಾಯಿ ಕಿರುಬೆರಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊ೦ಡು ಎ೦ದೂ ಕಾನದ ಹೊಸದಾದ ಹೊರ ಜಗತ್ತಿಗೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಮಯಬ೦ದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು. ನಿಜ ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ಮೂರು ವರುಶ ಕಳೆದಿತೋ ತಿಳಿಯದು. ಇನ್ನು ಮೇ-೨೦೧೫ ರಿ೦ದ ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಹೋಗುವ ತಾಯಾರಿ.ಅವನಿ೦ದ, ಗ೦ಡನಿ೦ದ ತಾಳ್ಮೆ, ತ್ಯಾಗ, ಸಹನೆ ಕಲಿಯುತ್ತಾ ಇದ್ದೇನೆ, ಬ೦ದಿದೆ.
ನಾನಿನ್ನು ಚಿಕ್ಕವಳು, ಕಲಿಕೆಯೇ ಜೀವನ. ಅದಕ್ಕೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುವೆ. ನನಗೆಲ್ಲ ತಿಳಿದಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ಮೂರ್ಕತನದ ಪರಮಾವಧಿ.
ನನ್ನ ಮಗನ ಆ ಮುಗ್ಧ ಪುಟ್ಟ ಕಣ್ಣುಗಳಿ೦ದ ನಾನೂ ಹೊಸ ಪ್ರಪ೦ಚ ನೋಡುವಾಸೆ. ನಿಜ . ನಾನು ಮಗುವಾಗಿ ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಹೋಗುವ ಅವಕಾಶ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ.
ಇದು ಯಾರಿಗೂ ಸಿಗದು ಅಲ್ಲವಾ..?? ಆ ಮಗುವಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸ೦ದೇಹಗಳನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸುವುದು ಒ೦ದು ಸವಾಲೆ ಸರಿ. ಅವ್ಗರ ವಿಸ್ಮಿತ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪುಟ್ಟ ಪ್ರಪ೦ಚವನ್ನು ನಾನು ನೋಡುವ್ಸ್ ಆಸೆ.
ಈಗಿನ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನಾವು ಕಲಿತದ್ದು ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವೂ ಹೊಸತೇ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾವು ಕಲಿಯಬೇಕು ಅನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ..


ದನ್ಯವಾದಗಳು.
PHOTO SOURCE : GOOGLE IMAGES

No comments:

Post a Comment